مراسم تشییع پیکر زنده یاد مرتضی پاشایی خواننده موسیقی پاپ کشورمان با حضور هزاران نفر از علاقه مندان و طرفداران وی در تالار وحدت برگزار شد.

اکسیژن - مرتضی پاشایی خواننده جوان موسیقی پاپ در 30 سالگی به علت ابتلا به سرطان در گذشت و پیکر او با حضور چشمگیر مردم تشییع شد.

به گزارش خبرنگار مهر، این مراسم با پخش قطعاتی از آثار این خواننده موسیقی پاپ آغاز شد و گروه های مختلف مردمی از تهران و شهرستان ها با خوانش ترانه های این خواننده و مراسم سنج و دمام نوازی با خانواده این هنرمند فقید ابراز همدردی کردند.

خیابان شهریار تهران و بخش هایی از خیابان های مجاور به دلیل ازدحام جمعیت به طور کامل مسدود شده بود. ازدحام جمعیت و ترافیک کم کم به خیابان های دیگر و حتی خروجی های متروهایی که نزدیک به خیابان های منتهی به آن منطقه است،‌ کشیده شد.

اکسیژن - دکتر سید علیرضا عظیمی - قصه پر غصه سرطان ایرانیان خصوصا چهره های ملی گویا پایانی ندارد. اول مرتضی پاشایی و حالا هم مجید بهرامی و غلامحسین مظلومی. تازه اینها افراد سرشناس موسیقی، تئاتر و فوتبال بودند که خبر بیماری و درگذشت شان به گوش جامعه رسید. خدا می داند چقدر از مردم کوچه و بازار که اسم و رسمی ندارند الان درگیر این هیولای جانکاه هستند. از خطر مرگ پیش رو گرفته تا درد و رنج بیماری و هزینه های میلیونی درمان و سقوط خانواده به زیر خط فقر و از دست رفتن نان آور خانواده و یتیم شدن کودکان و افسردگی وابستگان و زهر شدن زندگی در کام ایشان.

جالب آنکه این روزها همه در حال تطهیر خودشان از اشتباهاتی هستند که این سرنوشت را برای مردم رقم زد. از یک طرف کمیسیون بهداشت مجلس و رسانه ملی می گویند بنزین های تولید داخل مشکلی نداشتند و حرف و حدیث های مربوط به سرطان زا بودن سوختهای غیر استاندارد باد هوا بوده است ! از طرف دیگر وزیر بهداشت و معاونان ایشان می گویند بروز سرطان در ایران از متوسط جهانی آن کمتر است ! همچنین مسئولان محترم اعلام کرده اند آب شهری تهران هیچ مشکلی ندارد و مردم می توانند با خیال راحت آب بنوشند ! 

در ایران متاسفانه بحث اخلاق زیست محیطی شکل نگرفته است و مردم  و مسوولان آن طور که باید آگاهی و آشنایی لازم را در مورد محیط زیست خود و استفاده های بهینه ای که می توانند از منابع طبیعی و زیست محیطی داشته باشند، ندارند. مصادیق  آن آلودگی های مستمر دریای خزر از طریق منابع انسانی و کارخانه ای، آتش سوزی های پی در پی جنگل ها و سرمایه های ملی، شکار های بی رویه و از بین رفتن گونه های نادر زیستی و آلودگی هوا است که روز به روز بیشتر تنفس می کنیم.